Wchodzimy w przestrzeń publiczną… - zadanie trzecie

Gdy wychodzimy z domu, to opuszczamy miejsce, które jest oswojone i wkraczamy w przestrzeń wspólną. Ona zawsze ma w sobie element obcości. Nawet jeśli znamy i lubimy przestrzeń społeczną, to spotykamy się  w niej ze spojrzeniami innych osób. Ktoś zawsze na nas patrzy…

W miejscu publicznym spotykamy się z innością i różnorodnością ludzi. Nie muszą one stanowić podstawy wykluczenia ze względu na wiek, płeć czy sprawność.  W przestrzeni społecznej można też znaleźć się prywatnie lub służbowo. Swój styl i osobowość wyrażamy w niej ubiorem i zachowaniem. Są też różnice społeczne, których nie można dostrzec na pierwszy rzut oka, np. poglądy czy niepełnosprawność intelektualna.

W kolejnym zadaniu filmowym należało wykonać trzy kroki:

1.       Nagrać ujęcie we wnętrzu mieszkania. Obserwować w nim, jak bohater przygotowuje się do wyjścia.

2.       Zarejestrować opuszczenie domu i wyjście na zewnątrz.

3.       Śledzić bohatera ruchomą kamerą, gdy wkracza w przestrzeń publiczną.

Ćwiczenie miało skłonić młodzież do wnikliwej obserwacji i  odpowiedzi na kilka pytań: Jak bohater  czuje się w przestrzeni prywatnej, a jak we wspólnej? Jak zmienia się warstwa dźwiękowa? Jakie są odgłosy ulicy, a jakie mieszkania? Jaka jest zależność między zachowaniem ludzi a ich otoczeniem?














Popularne posty z tego bloga

Wyjazd edukacyjny do Gdańska

Mieszkańcy i ich opowieści w wywiadach filmowych