"Od szklanych domów do superjednostki". Film Teresy Czepiec w dialogu z architekturą.
Raz, dwa, trzy - zaczynamy nasz projekt! Na początku krótkie ćwiczenie: zamknijcie oczy, przypomnijcie sobie wszystkich waszych sąsiadów i sąsiadki, których mijaliście dziś lub wczoraj. Czy znacie ich imiona, czy wiecie, czym się zajmują? Jeśli tak, to szczere gratulacje! Jesteście w grupie, która zna ludzi mieszkających w najbliższym otoczeniu i może nawet odczuwa z nimi jakąś więź, może tworzycie wspólnotę… No właśnie, czym jest wspólnota?
Na naszym pierwszym spotkaniu 16 października 2020 r. obejrzeliśmy film “Superjednostka” w reżyserii Teresy Czepiec[1] Po seansie wzięliśmy udział w lekcji na temat zobaczonego dokumentu. Bez obaw, nie było kartkówki ani sprawdzianuJ
Może i łączy nas z sąsiadami to samo miejsce zamieszkania, ale to nie wszystko! Niektórych znamy, innych nie, jednych lubimy, a inni działają nam na nerwy. Do poczucia wspólnoty trzeba czegoś więcej niż tylko mówienia sobie “Dzień dobry!” w windzie czy spotykania się w sklepie, przy półce z makaronami. Szczególnie w czasie pandemii powinniśmy okazać sąsiadom zainteresowanie. Pamiętajmy, że wspólnotę tworzą więzi niematerialne[2]!